Runa "G"używana przez Gandalfa
jako znak rozpoznawczy
Życiorys
W Amanie
Gandalf (Elf Różdżki), zwany także Mithrandirem, czyli Szarym Pielgrzymem, był jednym z Majarów o imieniu Olórin. Uchodził za najmądrzejszego wśród Majarów mieszkających w Amanie, przebywał często w Lórien, wiele wędrował i nierzadko odwiedzał dom Nienny – od niej to nauczył się on cierpliwości, spokoju oraz umiłowania dla wszystkich istot zamieszkujących Ardę. Olórin kochał Quendich,
nawiedzał ich w postaci niewidzialnej lub w postaci jednego z nich i
czynił to w taki sposób, że Pierworodni nie wiedzieli, skąd pochodzą
wizje oraz pomysły. Z czasem Olórin został przyjacielem wszystkich Dzieci Ilúvatara, a ci, którzy słuchali jego rad, dźwigali się z rozpaczy i odpychali od siebie wizje ciemności.Istari
Przybył do Śródziemia w Trzeciej Erze około roku 1100 z woli, jak powiadają, samego Eru, jako jeden z Istari razem z przynajmniej czterema innymi: Curunirem, Aiwendilem oraz Alatarem i Pallando, aby służyć radą i pomocą tym, którzy sprzeciwiali się woli Saurona. Gandalf był posiadaczem ognistej Naryi. Ów pierścień czarodziej otrzymał w momencie swego przybycia do Śródziemia od Círdana. Gandalf używał w walce Glamdringa, miecza króla Turgona, który został znaleziony przez niego w siedzibie trolli (podobnie jak Żądło i Orkrist) podczas wyprawy do Ereboru.
Według Niedokończonych opowieści niektóre dzieci Ilúvatara podejrzewały, że Gandalf jest wręcz Valarem, wcieleniem Manwego, jednak sam autor podaje tę hipotezę w wątpliwość. Imię Gandalf nadali mu Ludzie Północy (według notatek opublikowanych we wspomnianym wyżej źródle znaczy ono "Elf Różdżki"). Tharkûnem zwali go krasnoludowie, a znaczy ono dosłownie "Człowiek z laską". Mithrandirem (sin. Szary Pielgrzym) zwali go elfowie, jak również ludzie posługujący się sindarinem (mieszkańcy Gondoru i Arnoru). Imię Incánus jest niepewnego pochodzenia, lecz wiadomo, że nadano mu je "na Południu".
Na Gandalfa używano 7-miu imion zależnie od regionu
W Shire był znany ze swoich fajerwerków
Gandalf śpi z otwartymi oczami
Etymologia
Postać Gandalfa była wzorowana na głównym bohaterze fińskiego eposu
narodowego Kalewala, czarodzieju imieniem Väinämöinen. Sam wygląd
Gandalfa, jako starca w spiczastym kapeluszu, jest prawdopodobnie
inspirowany postacią Odyna.Imię "Gandalf" podchodzi z Katalogu karłów, jednej z części skandynawskiego poematu Voluspa, który jest częścią Eddy starszej.
Było to w poemacie imię jednego z krasnoludów. Nosił je później jeden z
norweskich królów i imię to w norweskiej mitologii posiada elficki
król.Pierwowzór Gandalfa
Humphrey Carpenter w biografii z roku 1977 napisał, że w roku 1911
J.R.R. Tolkien wracając z wakacji w Szwajcarii do Anglii zakupił kilka
kartek pocztowych z reprodukcjami obrazów. Wśród nich znalazła się praca
niemieckiego artysty Madlenera „Der Berggeist” (Liczyrzepa Duch Gór),
przedstawiająca starszego mężczyznę siedzącego na skale, pod sosną. Miał
on białą długą brodę, ubrany był w kapelusz z szerokim rondem i długi
płaszcz. Rozmawiał z białym młodym jelonkiem, który obwąchiwał jego
wyciągniętą rękę. Wyglądał na osobę z dużym poczuciem humoru i empatią,
pozwalającą zrozumieć inne istoty. W tle widoczne były wysokie skaliste
góry. Tolkien pieczołowicie zachował tę pocztówkę, a na papierze, w
który była zapakowana dużo później napisał „Origin of Gandalf"
(Pierwowzór Gandalfa). Przedstawione na pocztówce skaliste góry to samo
serce krainy Ducha Gór, Śnieżka. Według legendy Ducha Gór miał on w swym
władaniu całe Karkonosze. Do dziś w tym regionie jest określany jako
strażnik bogactw naturalnych i skarbów Karkonoszy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz